343645 علیرضا عسگریان _ معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تنظیم‌گری حوزه رفاه شورای‌عالی رفاه و تأمین اجتماعی یکی از ارکان کلیدی قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی است. این قانون که در سال ۱۳۸۳ به‌عنوان حداقل خروجی مورد اجماع ارکان مختلف نظام حکمرانی به تصویب رسیده و اجرایی شد، همچنان مهم‌ترین قانون مورد ارجاع حوزه رفاه و تأمین اجتماعی کشور است. <p>این قانون به لحاظ شاکله تشکیلاتی بر دو رکن اساسی بنا شده بود: شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی؛ وزارت رفاه و تأمین اجتماعی. گرچه مطابق این قانون تأسیس وزارت رفاه و تأمین اجتماعی پیش&zwnj;بینی شده و در سال اجرای اول قانون نیز این مهم محقق شد، اما در سال ۱۳۹۰ حسب تصمیم مجلس شورای اسلامی وقت، این وزارتخانه با دو وزارتخانه &laquo;کار و امور اجتماعی&raquo; و &laquo;تعاون&raquo; ادغام و منجر به تأسیس وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی شد.<br /> با این حال، شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی به&zwnj;عنوان اولین و مهم&zwnj;ترین رکن از ارکان قانون ساختار نظام جامع همچنان باقی ماند و طی قریب به ۲۰ سال از حیات و فعالیت خود برخی مصوبات کلیدی را نیز برای تنظیم&zwnj;گری بخش&zwnj;های مختلف نظام حمایتی، بازنشستگی و تأمین اجتماعی تصویب کرده است. این شورا به سبب آنکه با ریاست شخص رئیس&zwnj;جمهور و دبیری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تشکیل شده و وزرا و رؤسای ١٠ وزارتخانه، سازمان و نهاد حمایتی اصلی کشور عضو آن هستند، جایگاهی بی&zwnj;بدیل در سیاستگذاری رفاهی کشور دارد. مطابق قانون ساختار نظام جامع، وظایف مهمی از جمله &laquo;هماهنگی سیاست&zwnj;های اجتماعی&raquo;، &laquo;تعامل با شورای اقتصاد و سایر شوراهای فرابخشی برای حل مسائل&zwnj; اجتماعی&raquo;، &laquo;بررسی، اصلاح و تأیید سیاست&zwnj;های رفاه و تأمین اجتماعی&raquo;، &laquo;بررسی، اصلاح و تأیید بودجه سالانه رفاه و تأمین اجتماعی&raquo; و &laquo;پیشنهاد ضوابط کلی نحوه مدیریت وجوه، ذخایر و سرمایه&zwnj;گذاری&zwnj;های&zwnj; دستگاه&zwnj;های اجرایی، دولتی و عمومی و صندوق&zwnj;های فعال در &zwnj;قلمروهای مختلف&raquo; به شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی محول شده است. به&zwnj;علاوه، مطابق ماده (۵۷) قانون احکام دائمی برنامه&zwnj;های توسعه کشور، این شورا اختیار راه&zwnj;اندازی شوراهای راهبردی-تخصصی در حیطه وظایف خود را داشته و مصوبات آن با تأیید و توشیح رئیس&zwnj;جمهور قابل ابلاغ به تمامی دستگاه&zwnj;ها است.<br /> &nbsp;اختیارات ذکرشده و جایگاه فرادستگاهی و فرابخشی اعطاشده به این شورا، آن را در موقعیتی بی&zwnj;بدیل برای ایفای نقش تنظیم&zwnj;گری رفاه و تأمین اجتماعی قرار می&zwnj;دهد. با این حال، ایفای این وظیفه طی دو دهه اخیر با چالش&zwnj;هایی نیز مواجه بوده است. با عنایت به اینکه شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی عهده&zwnj;دار وظایف و تکالیف کلیدی برای تنظیم و بهسازی نظام رفاه و تأمین اجتماعی کشور در سطح کلان، حفاظت از حقوق و حداقل رفاه برای آحاد جامعه از جمله اقشار کم&zwnj;درآمد و محرومان، تقویت عدالت و توانمندسازی گروه&zwnj;های هدف می&zwnj;باشد، بدیهی است برگزاری منظم جلسات، همچنین پیگیری مصوبات شورا از دستگاه&zwnj;های مرتبط تا حصول نتیجه از جمله اقدامات کلیدی در راستای رفع بخشی از چالش&zwnj;های این شورا محسوب می&zwnj;شود.<br /> &nbsp;این شورا در دهه ۱۳۹۰ مصوبات مهم و کلیدی نظیر &laquo;آیین&zwnj;نامه(ضوابط کلی) نحوه مدیریت وجوه، ذخایر و سرمایه&zwnj;گذاری&zwnj;های دستگاه&zwnj;های اجرایی دولتی و عمومی غیردولتی فعال در قلمروهای مختلف نظام تأمین اجتماعی&raquo; (۲۴ شهریور ۱۳۹۸)، &laquo;سند ائتلاف ملی نظام مراقبت اجتماعی دانش&zwnj;آموزان&raquo; (۱۶ آذر ۱۳۹۴) و &laquo;الزام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به ارائه طرح به&zwnj;منظور حمایت از کودکان فاقد هویت رسمی&raquo; (۱۶ آذر ۱۳۹۴) داشته که برخی از این مصوبات تحقق یافته و زمینه&zwnj;ساز بهبود نظام مراقبت و حمایت در کشور بوده و برخی دیگر نظیر ضوابط کلی نحوه مدیریت وجوه، ذخایر و سرمایه&zwnj;گذاری صندوق&zwnj;ها، نیازمند پیگیری&zwnj;ها و اقدامات مستمر تکمیلی است.<br /> &nbsp;در فقدان ایفای نقش فعال شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی، طی این سال&zwnj;ها برخی وظایف این شورا بر عهده دستگاه&zwnj;های دیگر قرار گرفته است. به&zwnj;عنوان مثال، همان&zwnj;گونه که ذکر شد بررسی، اصلاح و تأیید بودجه سالانه رفاه و تأمین اجتماعی جهت پیشنهاد به هیأت وزیران جزو وظایف شورای عالی رفاه بوده است. اما به سبب عدم&zwnj; ابتکار عمل در این زمینه، عملاً بار آن بر دوش سازمان برنامه و بودجه قرار گرفته است. همچنین ایفای وظیفه &laquo;هماهنگی سیاست&zwnj;های اجتماعی&raquo; مستلزم مدخلیت و اقدام مؤثر شورای&zwnj;عالی برای ایجاد پیوند میان اجزای پراکنده و چندپاره نظام رفاه و تأمین اجتماعی و ایجاد هم&zwnj;افزایی و هماهنگی حداکثری بین دستگاه&zwnj;ها و نهادها و بنیادهای فعال در عرصه رفاه و تأمین اجتماعی است که تا تحقق این مهم، مسیر درازی در پیش است و فقدان آن امروزه در اجرای برنامه&zwnj;های متعدد و موازی هم&zwnj;پوشان کاملاً محسوس است؛ سنگ&zwnj;بنای این هماهنگی نیز باید توسط شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی گذاشته شود.<br /> همچنین کشور امروز با مسائل و معضلات جدی در زمینه پایداری صندوق&zwnj;های بازنشستگی مواجه است و حل این معضلات مستلزم همکاری نزدیک بین&zwnj;دستگاهی برای تنظیم&zwnj;گری صندوق&zwnj;ها به شیوه&zwnj;ای مطلوب است.<br /> &nbsp;با توجه به رویکرد تحولی دولت سیزدهم و تمرکز جدی بر سیاست&zwnj;های کلی تأمین اجتماعی ابلاغی مقام معظم رهبری این ضرورت بیش از پیش در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به&zwnj;عنوان مأمن و محل استقرار دبیرخانه شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی حس می&zwnj;شود که نسبت به فعال&zwnj;سازی این شورا و اقدامات لازم برای استفاده از ظرفیت&zwnj;های بر زمین&zwnj;مانده آن برای بهبود نظام رفاه و تأمین اجتماعی و تحقق گفتمان عدالت اجتماعی دولت مردمی اقدام کند که این مهم &zwnj;اکنون در دستور کار معاونت رفاه و امور اقتصادی به عنوان متولی دبیرخانه این شورا قرار دارد و انتظار می&zwnj;رود در سال&zwnj;های پیش رو شاهد فعالیت و پویایی شورای&zwnj;عالی رفاه و تأمین اجتماعی باشیم.</p> <p>&nbsp;</p>