349294 دفتر همکاری فناوری سفارت ایران در چین تغییر راهبرد چین به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر چین در تلاش برای تغییر راهبرد انرژی «کمربند و جاده» به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر است. <p>به گزارش&nbsp;<span style="color: #236fa1"><strong>جهانی</strong></span>&nbsp;پرس &nbsp;از دفتر همکاری فناوری سفارت ایران در چین، این تغییر با کاهش قیمت توربین&zwnj;های بادی و صفح&zwnj;های خورشیدی و افزایش فشار دولت&zwnj;ها برای دور شدن از سوخت&zwnj;های فسیلی آلاینده صورت گرفته است. بنابر اعلام موسسه مکنزی، انرژی&zwnj;های تجدیدپذیر ۵۷ درصد از طرح&zwnj;های توسعه&zwnj;ای خارج از کشور چین را تشکیل می&zwnj;دهند که در حال حاضر برنامه ریزی شده است یا در حال ساخت هستند.<br /> چین در حال تغییر راهبرد کلی خود است، بنابراین انتظار می&zwnj;رود که تمرکز بیشتری بر انرژی&zwnj;های تجدیدپذیر و سرمایه گذاری مستقیم بیشتری نسبت به وام&zwnj;های دوجانبه داشته باشد که در سال&zwnj;های اولیه طرح کمربند و جاده رایج&zwnj;تر بود.<br /> افزایش انرژی&zwnj;های پاک چین به سرعت ادامه دارد و تاسیسات خورشیدی، بادی، هسته&zwnj;ای و آبی در امسال باید برق کافی برای تامین انرژی به اندازه کل فرانسه تولید کند. موسسه مکنزی ۱۲۸ گیگاوات ظرفیت تولید را شناسایی کرد که حدود ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری را شامل می&zwnj;شود و تا سال ۲۰۲۳ از طریق طرح کمربند و جاده تکمیل شده بود. این طرح را شی جین پینگ رئیس جمهور چین در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد. در حال حاضر ۸۰ گیگاوات طرح در آسیا برنامه ریزی شده یا در حال ساخت است.<br /> ۵۴ گیگاوات دیگر به دلیل تغییر سیاست&zwnj;ها یا خطر&zwnj;های تجاری مانند تورم هزینه یا مفروضات مالی بیش از حد خوش بینانه متوقف یا لغو شده است. حدود ۶۱ درصد از طرح&zwnj;های لغو شده مربوط به زغال سنگ بود، پس از اینکه شی در سال ۲۰۲۱ ممنوعیت طرح&zwnj;های جدید خارج از کشور با استفاده از سوخت فسیلی را اعلام کرد.<br /> با این حال، شی جین&zwnj;پینگ شرکت&zwnj;ها یا بانک&zwnj;ها را مجبور به لغو طرح&zwnj;های موجود نکرده و ۲۱ طرح توسعه زغال&zwnj;سنگ و ۱۲ طرح گاز طبیعی در مراحل برنامه&zwnj;ریزی یا ساخت&zwnj;وساز وجود دارد.</p> <p>طرح ابتکار کمربند و جاده چین که به نام راه ابریشم جدید شناخته می&zwnj;شود، راهبردی است که توسط چین آغاز شد و به دنبال اتصال آسیا با آفریقا و اروپا از طریق شبکه&zwnj;های زمینی و دریایی با هدف بهبود یکپارچگی منطقه، بازگشت تجارت از دریا و هوا به خشکی و همچنین افزایش رشد اقتصادی است.</p>